" Cicáis sexa a pranta galega con máis nomes diferentes: abrula, croque, bilitroque, estroupallo, seoane, sanxoan, aveluria, dedaleira, botexon etc.
É unha herbácea que vive dous anos e chega a 1 m. de alto...
A pranta toda é venenosa, contén unha droga que fai máis vagoroso o latexar do corazón. Por eso se aproveita en menciña.
Ademáis, dícese que escorrenta as bruxas e as desgracias se se pon á porta da casa polo San Xoán.
(El texto es del libro "Flora de Galicia" de Xosé Ramón García, 1979)
O autor facía esta dedicatoria: "Pra Uxío, o meu fillo, e pra Olaia, Xiana, Iria, Antón, Paula, Mariño, Ignacio, Antía e tantos e tantos que hoxe son nenos. Que teñan en pouco tempo dereito a un ensino mais noso, na nosa fala"
Su deseo se cumplió en pocos años. Ojalá no se interrumpa "nunca máis"
Me ha encantado eso de Ademáis, dícese que escorrenta as bruxas e as desgracias se se pon á porta da casa polo San Xoán.
ResponderEliminarMuchas gracias por el premio de CINE AMADO, es todo un honor que me llena de orgullo y satisfación.
Mil Gracias!!!
O pouco galego que eu aprendín os dous anos que estaba en Cambados, espero servir-me de lle agradecer o premio.
ResponderEliminarHe venido a conocer tu espacio, realmente tienes un rinconcito encantador, vendré seguido a leerte.
ResponderEliminarUn beso
Reconforta la excelente acogida de los premios. Qué cierto es que son los premiados, con su calidad, los que prestigian un gslardón, no quien lo otorga, que sólo está reconociendo esa calidad.
ResponderEliminarGracias a todos por vuestros blogs
AMADO